شرایط

امشب بالاخره بعد از اولین امتحان فرصتی پیدا کردم تا فیلم بحث برانگیز ایرانی به نام شرایط رو ببینم. اولین بار درباره این فیلم از شبکه فارسی بی بی سی یک چیزائی شنیدم فیلمی که روابط همجنسگرایانه و عشق بین دو دختر رو توی تهران به نمایش در میاره

تصور من از فیلم چیز دیگه ای بود، بعد از دیدن دقایق اولیه فیلم متوجه شدم فیلم توی ایران ساخته نشده و اصلا خیلی بد فضای ایران رو به تصویر کشیده، در نگاه اول فکر می کنید که در حال تماشای فیلمی هستید که توی کشور مراکش، الجزیره یا لبنان ساخته شده، من که به یاد فیلم کارامل افتادم "یک فیلم لبنانی
فضای فیلم و شخصیتهای فیلم برای بیننده بسیار کلیشه ای و ناآشناست، فیلم بخوبی نمی تونه با بیننده ایرانی خودش ارتباط برقرار کنه، بازیگران آماتور که بخاطر سالها دوری از وطن نتونستند خودشون رو توی یک فضای ایرانی قرار بدند، هر چند کارگردان سعی می کنه با کارهائی مثل پخش صدای اذان و یا خواندن ترانه های قدیمی ایرانی توسط بازیگران فیلم این حس و محیط گرم ایرانی و مذهبی رو به بیننده خودش القاء کنه اما در نهایت خیلی ضعیف عمل کرده و تصویری از ایرانیان مقیم ترکیه یا کشورهای حاشیه خلیج فارس بوجود میاره

در اکثر سکانسهای فیلم بازیگر نمی تونه خودش رو در نقشی که بهش ایفا شده قرار بده و حتی در زمان خاص لحن صدای خودش رو تغئیر بده مثلا زمانیکه مهران قصد داره تا موضوع ترانه نخوندن شیرین در جمع رو مطرح کنه اونقدر این موضوع رو بی حس بیان می کنه که در اون لحظه این تصور بوجود میاد "ایشان دارند مزاح می کنند
ژانر فیلم بسیار ضعیف و تنها نقاط برجسته آن تابو شکنی و گذار از تفکرات مذهبی جامعه ایرانیست، به عنوان فیلمی که سعی در سنت شکنی و عبور از مرزهای مذهبی داره جایگاه خیلی خوبی در سینمای امروز ایرانی داشت، و همینطور ایستادن در مقابل حکومت مذهبی و تلاش در بیان نقاط ضعف و کاستیها و همچنین پرداختن به آنچه که در زیر پوست واقعیت جنسی اجتماع می گذرد از نشانه های قوت فیلم است و همین عوامل به عنوان کاری نو در سینمای ایران توانسته تا بیننده خود را تا لحظه آخر فیلم نمی شود گفت میخکوب اما سر جای خودش نگه دارد

با توجه به شرایط حاضر کشور و نوع تفکرات مردم ایران نمی شود بیش از این به فیلمساز خرده گرفت